De Volkswagen Schwimmwagen was een amfibievoertuig dat tijdens de Tweede Wereldoorlog werd gebruikt door de Duitse Wehrmacht en de Waffen-SS.

De Schwimmwagen was technisch gebaseerd op de Volkswagen Kübelwagen, die op zijn beurt was afgeleid van de civiele KdF-Wagen, later bekend als de Volkswagen Kever. Hij werd gebouwd door de Volkswagenfabriek in Stadt des KdF-Wagens. De carrosserie was ontworpen door Erwin Komenda, hoofdontwerper van carrosserieën bij Porsche. Komenda nam bij het Duitse patentbureau patent op zijn ideeën voor een varende auto.

De meest bekende Schwimmwagen. Qua vorm leek deze sterk op de type 128/138, maar deze wagen had een veel kortere wielbasis (deze werd maar liefst 40cm ingekort, van 240cm naar 200cm). Dit gaf het voordeel dat deze veel wendbaarder was. De legerleiding (en dan vooral de SS) was zeer enthousiast over de eerste wagens en de productie werd dan ook op volle toeren gebracht. Water of cross country kon deze wagen zeer goed aan vanwege de 4x4.

Er zijn ruwweg twee typen bekend. Van de Schwimmwagen model Type 128 werden in 1941 dertig exemplaren gebouwd en afgeleverd. Daarna volgden nog enkele kleine series onder een ander typenummer, die iets afweken van het eerste ontwerp. Het model bleek echter geneigd tot kantelen en werd opgevolgd door Type 166 met een veertig centimeter kortere wielbasis. Van dit model werd eerst een proefserie van 125 stuks gebouwd door Porsche in Stuttgart.

Beide typen worden aangedreven door de luchtgekoelde viercilinder boxermotor van de KdF-Wagen, maar dan met een grotere cilinderinhoud (1131 cm³). De motor drijft naar keuze twee of vier wielen aan. Achterop de auto bevindt zich een kantelbare driebladige schroef die, indien neergelaten, via een korte ketting wordt aangedreven door een aftakas op de motor. De schroefaandrijving werd niet in gevechtssituaties gebruikt.