De argusvlinder (Lasiommata megera) is een vlinder uit de onderfamilie Satyrinae, de zandoogjes en erebia's.
Deze middelgrote vlinder komt voor in vrijwel het gehele West-Palearctisch gebied, met uitzondering van het noorden. Op Europese schaal is het een veel voorkomende vlinder en ook in Nederland en België is de soort algemeen en wijdverbreid. Sinds het begin van de 21e eeuw is er echter sprake van sterke achteruitgang in West-Europa.
De oorzaak van deze achteruitgang is niet bekend.

De argusvlinder heeft een voorkeur voor allerlei soorten grasland waarin kale stukjes bodem voorkomen en die niet té schraal zijn, omrand met lager struikgewas of hogere kruidachtige vegetatie. Het gaat vaak om terrein langs slootkanten, wegen, dijken, hellingen, heggen en bosranden.

De volwassen vlinder heeft een voorlvleugellengte van 19 tot 25 millimeter. De grondkleur van de vleugels is oranje, de voorvleugel kent een verkaveling door bruin aangezette aderen, bij de mannetjes loopt er bovendien een brede bruinzwarte geurstreep. In de vleugelpunt bevindt zich een zwarte oogvlek met witte kern. De achtervleugel kent ook een verkaveling aan de vleugelranden, met vier kleinere oogvlekken in de oranje vakken. Richting de aanhechting van de achtervleugel is deze meer egaal bruin. Ook de onderzijde van de voorvleugel is oranje met verkaveling door bruine lijntjes en een prominente oogvlek, met daarnaast een klein tweede oogvlekje. De vleugelpunt is vaak meer gelig. De onderzijde van de achtervleugel is grijsbruin met bruine lijntjes en een rand van oogvlekken, meer dan er op de bovenzijde zichtbaar zijn. De franje is gelig, onderbroken door bruine uitlopers vanuit een aantal aders.

De Nederlandstalige naam argusvlinder is afgeleid van Argus uit de Griekse mythologie en verwijst naar de vele oogvlekken, met name de grote op de onderzijde van de voorvleugel.
Ook de geslachtsnaam Lasiommata heeft betrekking op de oogvlekken en wel op het kenmerk dat deze harig zijn (Oudgrieks λάσιος lasios = harig en ὄμματα ommata = ogen .

. De wetenschappelijke soortnaam megera verwijst naar Magaera, een van de furiën.

De wetenschappelijke naam Lasiommata megera is afgeleid van Megaera, de afkeurende, één van de drie wraakgodinnen (Erinyen) uit de Griekse mythologie.
Lasiommata komt van het Griekse lasios "harige" en Ommata "ogen".