De rode smalbok behoort tot de grote familie van de boktorren. De boktor wordt tussen de 1 en de 2 cm lang.
De dekschilden zijn roodbruin van kleur. Ook het halsschild en de laatste twee delen van de poten hebben deze roodbruine kleur. Net als veel soortgenoten heeft de rode smalbok flinke sprieten op de kop.

Seksen duidelijk verschillend. Mannetje slank, met zwart halsschild en geelbruine dekschilden. Vrouwtje robuuster en met de dekschilden en halsschild roodbruin. Het mannetje is in dit geval
een flink stuk kleiner dan het vrouwtje. Daarnaast is de rode kleur bij het vrouwtje meer aanwezig.
Dit verschijnsel, van verschil tussen de geslachten, wordt geslachts dimorfisme genoemd.


De rode smalbok is een van de meest algemene boktorren die we kennen. Net als veel kevers is ook deze veel te vinden op schermbloemige planten. Meestal worden ze langs bosranden waar genomen maar ook in parken en tuinen. Doordat de eieren gelegd worden in hout leven ze ook vaak op dood en levend hout van dennebomen. Met name op zandgronden zijn ze zeer algemeen.

Het voedsel bestaat uit plantaardig materiaal.

De eitjes worden afgezet in dood naaldhout of stronken. De larven verblijven gedurende verschillende jaren in met zaagsel gevulde gangen in het dode hout, waarin zij wat de afbraak betreft een belangrijke rol spelen.
Ze verpoppen zich aan het einde van een vraatgang.