Mullein, Flannel mullein

De koningskaars (Verbascum thapsus) is een plant uit de helmkruidfamilie (Scrophulariaceae). De plant groeit in het duin- en krijtgebied en is daar vrij algemeen. In andere delen van Nederland is de soort zeldzaam. De bladeren en de stengel zijn bedekt met een dichte wollige beharing.

De bloemen zijn geel en hebben een doorsnede van 1,5-3 cm. Er zijn vijf kroonbladeren die aan de voet zijn vergroeid. Er zijn vijf kelkbladen en vijf meeldraden, waarvan er drie gele of witte haartjes hebben.
De bloemen vormen een dichte aar. De plant bloeit van juli tot de herfst.
Als het niet al te heet weer is kunnen ze de hele zomer bloeien. Soms zijn ze zo uitgebloeid.
Ze bloeien van onder naar boven.

De bovenste bladeren zijn aflopend tot het volgende blad. De onderste bladeren hebben een gevleugelde steel.
Koningskaars draagt een doosvrucht die kleine zaadjes bevat.

In het eerste jaar wordt een rozet van grote grijsgroene bladeren gevormd die flink behaard oftewel wollig en zacht zijn.

De bloemen van de plant worden gebruikt om het ophoesten te bevorderen bij problemen met de ademhalingswegen. In de kruidboeken van de 16e eeuw van von Brunfels, Bock (= Tragus 1498-1556) en Fuchs wordt beschreven hoe de harige plant met teer kan worden besmeerd en zodoende als fakkel kan worden gebruikt.

Het blad bevat stoffen die de kieuwwerking bij vissen belemmeren, zodat de vissen zuurstofgebrek krijgen en naar de oppervlakte komen. Vanwege deze eigenschap gooide men vroeger het gekneusde blad in meertjes om de vissen gemakkelijk te kunnen vangen.
Een gezegde vertelt dat als je je handen met de bloemen van de koningskaars insmeert, dat je dan vissen met de blote handen kunt vangen.

"Verbascum” is waarschijnlijk een verbastering van "barbascum” afkomstig van het Latijnse "barba” (baard) en verwijzend naar de wollige, harige bladeren."Thapsus” zou verwijzen naar "Thapsos” een schiereiland van Sicilië waar de plant veel voorkomt.