Sepia of sepiatoning refereert aan de kleuren van zwart-witfoto's die door middel van een sepiaproces behandeld zijn. In dit proces worden de zwart gekleurde zilverdeeltjes omgezet in verbindingen met een bruinige kleur die sepia genoemd wordt. Het omkleuren kan tegenwoordig ook op de computer gedaan worden met behulp van fotobewerkingssoftware.

Een afdruk van een foto wordt behandeld met kaliumhexacyanoferraat(III) gemengd met een alkalihalogenide (meestal kaliumbromide), waarbij het ontwikkelde zilver weer omgezet wordt in zilverhalogenide. De halogenideafdruk wordt vervolgens door een bad met natriumsulfide omgezet naar zilversulfide, wat beter bestand is tegen veroudering.

Een alternatief proces gebruikt seleen waarbij zilverselenide gevormd wordt. Seleentoning kan met een enkel bad van natriumselenosulfaat. Deze toning werd vroeger veel gebruikt om de houdbaarheid van de afdruk te vergroten, veel oude foto's die tot op de dag van vandaag bewaard zijn gebleven hebben dan ook een sepia behandeling gehad.

Ondanks dat het sepiaproces begon als een manier van afdrukken, wordt het vandaag de dag gezien als een genre, net als zwart-witfotografie. Sepiatoning geeft een nostalgische sfeer.

Sepia is een donkere bruin-grijze kleur die is vernoemd naar het rijke bruine pigment dat uit de inktzak van de zeekat werd gehaald.
Sepia betekent in het Grieks "zeekat".